Ode aan de klant

Door Paul Derrez

Naar aanleiding van het overlijden van een bijzondere en dierbare klant, architect Wim Quist (1930-2022).

Sieradenmakers hebben het vaak over hun werk. Galeriehouders hebben het vaak over kunstenaars. Laat ik het eens over klanten hebben, zoals ik ze 43 jaar lang in Galerie Ra mocht meemaken. Dierbare klanten, bijzondere klanten, curieuze klanten, onuitstaanbare klanten. Ik hield van ze en geniet nog steeds van de herinneringen en anekdotes die zij mij brachten…

Speciale aandacht
Als galeriehouder heb je heel veel taken en is er dus altijd iets te doen. Ik had lijstjes met prioriteiten en die werkte ik -als er geen bezoekers waren- gedisciplineerd af. Bezoekers hadden altijd voorrang en kregen de benodigde aandacht. Maar er waren bezoekers die meer of speciale aandacht kregen. Soms omdat ze die opeisten. Als ze binnenkwamen dacht je al ‘oh nee!’ en wilde je het liefst onder de tafel wegduiken. Bij die bezoekers ging het om henzelf, om zelf te shinen, en nauwelijks om het getoonde werk of het verhaal erachter.

Service
Sommige bezoekers waren problematisch in praktische zin. Er was bijvoorbeeld een klant die alles wat ze aanschafte stukmaakte. Daarom probeerde ik verkopen aan haar te voorkomen of alleen molest bestendige zaken te slijten, maar dat lukte niet altijd. Gelukkig ben ik handig geworden in sieraden repareren, maar mijn roeping is het niet. Reparaties zijn drievoudig vervelend: voor de koper, de verkoper en de maker…

Film
Een andere klant kwam regelmatig langs om door mij van haar oorsieraden, die door ontstekingen zaten vastgekoekt, verlost te worden. Prettiger als dat na en niet voor mijn lunch moest gebeuren! Maar professionaliteit zorgt ervoor dat alle klanten aandacht krijgen en zich prettig voelen. Soms waren de verhalen van klanten als in een film: ‘naakt uit zee komen lopen met een gouden Emmy van Leersum-armband om’. Er waren ook heel wat bezoekers die regelmatig kwamen en zo mijn dag kleur gaven. Omdat ze respectvol met het werk, de omgeving, en met mij en medewerkers omgingen. Ze toonden interesse, en van daaruit ontstonden gesprekken die konden uitwaaieren in allerlei richtingen, ook heel persoonlijke. Dan liet ik mijn taken rusten en ging het om de interactie en het moment. Ik zette koffie of thee en liet de dynamiek van het gesprek de vrije loop.

Lunchpakket
Een lief echtpaar uit de provincie at tijdens hun dagje Amsterdam bij mij altijd hun lunchpakket op. Meestal was ik het die verwend werd met meegebrachte koekjes of gebak. Voor hun zoontje bewaarde ik de postzegels van mijn pakjes uit alle windstreken. Kleuters, ter educatie door hun ouders meegenomen, werden soms zelf klanten of gingen de aankopen van hun ouders zelf dragen. Zo zag ik onlangs op het journaal op de jurk van een minister een broche, ooit door haar ouders in Ra gekocht…

Mevrouw Snoezig
Zo waren er meer dierbare bezoekers. Al pratende kwam je van het een op het ander: leven, maatschappij, politiek, religie… Een hele mooie herinnering heb ik aan een oudere chique dame, die wij intern ‘Mevrouw Snoezig’ noemden, omdat zij deze in de galerie ongebruikelijke term veelvuldig uitsprak bij het lopen langs de vitrines. Ik luisterde naar haar alsof ze college gaf.

Sommige bezoekers vermeden de drukte van de openingen. Anderen kwamen alléén op openingen en droegen bij aan de feestvreugde door hun outfit, veelkleurig als een schilderspalet of stijlvol als een fashion model.

Welkom
Of bezoekers kochten deed er niet toe. Hun bezoek was op zichzelf een welkom gebeuren en ook wel een welkome afleiding binnen zo’n bedrijf met veel organisatie en administratie. Het gevoel van vertrouwdheid en verwantschap met bezoekers/klanten was vaak wederzijds. De context is zakelijk, maar de praktijk is vriendschappelijk en zelfs persoonlijk. En dat vaak jarenlang, waardoor je het gevoel hebt levensfasen te delen, samen ouder te worden met gedeelde interesses. Voor al die ervaringen ben ik zeer dankbaar.

Wim Quist was jaren lang zo’n geliefde bezoeker. Geïnteresseerd en nieuwsgierig, rustig en hoffelijk. Hij nam de tijd en was blij met de ontdekkingen die hij deed. En ik dus ook. En later begreep ik: de ontvanger van de geschenken ook. Hoe mooi kun je het hebben!

Paul Derrez

Bibliografie
Doornbusch, E. (5 november 2021) Overzicht gastcolumns eerste jubileum 2021. hedendaagsesieraden.nl.

Links
• Wikidata

Donaties
Deze website heeft geen commercieel doel en is op persoonlijk initiatief, onafhankelijk en geheel op vrijwillige basis met minimale middelen tot stand gekomen. Wilt u dat steunen met een gift? Dat kan! U kunt uw bijdrage overmaken naar: NL27 TRIO 0781 5140 02 ten name van E. Doornbusch te Amsterdam onder vermelding van hedendaagse sieraden, ook kunt u doneren via paypal.me/hedendaagsesieraden. Giften zullen worden aangewend voor onderhoud en verbetering van de website.

Duurzaam verwijzen naar deze pagina? Gebruik dan deze link: https://hedendaagsesieraden.nl/2022/07/17/ode-aan-de-klant/