De geboorte van mijn liefde voor het gegeven juweel

Door Philip Sajet

Mateloos workaholisme
Meer dan een jaar geleden heeft Esther mij gevraagd “iets” over sieraden te schrijven. Gelukkig was het een verzoek, niet meer dan dat. Ik was tot niets verplicht, het tot het “niets” verplicht zijn beviel me. Dus gaf ik daaraan gevolg en deed dus “niets”. Heerlijk. Ik was er van af.

Maar nee, Esther in haar mateloze workaholisme sleepte me er tot een tweede maal aan toe bij. Nu is de strategie anders, het vrijblijvende is verdwenen. Als sneeuw voor haar brandende weetzuchtige zon. En ja, een schrijven over sieraden zou gewaardeerd worden. Punt. Zonder meer.

Kan ik me nog verschuilen in het struikgewas van niet goed verstaan tot misverstand? Het gaat niet, de wolf heeft me geroken, ik ga eraan, welaan hier is het. Ik ben er. Aan Uw welwillende (ik hoop het) genade overgeleverd.

De geboorte van mijn liefde voor het gegeven juweel
De liefde voor het sieraad, zoals de zegswijze gaat, is me met de paplepel ingegoten. Mijn moeders vader was een edelsmid, en geen andere man evenaarde ooit de liefde die zij voor hem voelde. Tragisch genoeg te zeggen dat dat ook gold voor haar liefde voor mij.

Mijn moeder hield van juwelen, ze droeg ze met een adoratie als waren het draagbare relikwieën. De wit gouden ring met 96 punten blauw-witte piqué diamant, haar groene smaragden oorbellen en haar gouden armband waren punten in het landschap van mijn moeder waar mijn ogen hun rust vonden, in de woelige baren van het dagelijkse leven.

Mijn moeder die op zesentachtigjarige leeftijd in vuurrood en goud gekleed mijn openingen bezocht, en kritisch mijn sieraden beschouwde, was, er nu op terugkijkend, een zeldzaam fenomeen. Ik voelde me als Obelix die in een vat toverdrank is gevallen, wat betreft de magische kracht van de uiterlijke schijn van pracht.

Natuurlijk heb ik wat dat betreft mijn achillespees, maar gelukkig heeft deze in dit schrijven geen plaats. Twee werken maar van mij vond mijn moeder mooi: Paloma en Angel. Tegen de tijd van haar overlijden had ik ongeveer 400 sieraden gemaakt.

Vaak heb ik na het overlijden van mijn moeder met enig lachen gedacht dat ze vanuit het hiernamaals mijn werken met onbegrijpelijke afkeurende schroom beschouwde, “Hoe kun je nou van dit soort dingen maken, dat vinden mensen toch niet mooi?”

Philip Sajet

Bibliografie
Doornbusch, E. (5 november 2021) Overzicht gastcolumns eerste jubileum 2021. hedendaagsesieraden.nl.

Links
• Wikidata

Donaties
Deze website heeft geen commercieel doel en is op persoonlijk initiatief, onafhankelijk en geheel op vrijwillige basis met minimale middelen tot stand gekomen. Wilt u dat steunen met een gift? Dat kan! U kunt uw bijdrage overmaken naar: NL27 TRIO 0781 5140 02 ten name van E. Doornbusch te Amsterdam onder vermelding van hedendaagse sieraden, ook kunt u doneren via paypal.me/hedendaagsesieraden. Giften zullen worden aangewend voor onderhoud en verbetering van de website.

Duurzaam verwijzen naar deze pagina? Gebruik dan deze link: https://hedendaagsesieraden.nl/2022/02/23/de-geboorte-van-mijn-liefde-voor-het-gegeven-juweel/