Onze ring

Door Pauline Barendse

Onze ring

Anders denken
Na drie jaar Vakschool Schoonhoven had ik nog een jaar stage te lopen. Het waren mooie jaren omdat dit de speciale opleiding was bedoeld voor mensen die na HAVO of VWO graag de Vakschool wilden doen. Dit betekende dat de theoretische vakken voornamelijk zelfstandig dienden te worden gedaan, waardoor meer tijd voor praktijkervaring en extra vakken overbleef.

Een van die bijzondere extra vakken was ‘Versieringstechnieken’, gegeven door docent Jan Matthesius. Niet wetende dat dat later een veel grotere betekenis zou krijgen. Jan Matthesius gaf naast ‘Versieringstechnieken’, ook nog een extra vak, waar werd ingegaan op materialen en technieken die niet direct uit het edelsmidgebied komen. Hij leerde zijn studenten anders te denken en anders om te gaan met materiaal, techniek en vormgeving. Deze lessen waren van enorme betekenis voor mij. Ik raakte buitengewoon gemotiveerd om de grenzen en mogelijkheden van uiteenlopende materialen en technieken te verkennen.

Stage
Tijdens mijn stage kreeg ik ongekend veel vrijheid om mijn eigen weg te gaan. Zo ook met de omgang en het presenteren van mijn eigen ontwerpen.

Het startpunt was een gefacetteerde Moldaviet; een edelsteen gevormd door de inslag van een grote meteoriet. De steen werd binnengebracht door een klant die hem graag in een ring verwerkt zag.

Moldaviet de verbinder
Door de lichtgroene kleur van de Moldaviet besloot ik de ring in titanium te maken. In 1994 was dit metaal ongebruikelijk in de sieradenwereld.

De klant waarvoor de ring was bedoeld, was op slag verliefd op mijn voorstel. Tijdens mijn extra jaar ‘Design’ had ik geleerd om niet als startpunt de techniek en de haalbaarheid ervan te nemen, maar blanco te ontwerpen wat je wilt zonder je te laten belemmeren door de haalbaarheid. Dit resulteerde dan ook in een ontwerp waarbij niemand mij kon helpen qua kennis en gereedschap. Niet op mijn stageplek en ook niet op school.

Toen herinnerde ik mij ineens het contact met docent Jan Matthesius. Ooit had ik hem een gunst verleend in de vorm van een teruggegeven les die bij hem onvindbaar leek. Hij herinnerde zich nog een goed georganiseerde leerling (ik dus) die deze les vast nog wel zou hebben. Dit bleek te kloppen en zo gaf het mij de moed om hem nu te vragen mij te helpen met de uitvoering van de ring van Moldaviet en titanium.

Uitgenodigd in zijn buitengewoon rijk uitgerust atelier, dat ook toen al de uitstraling had van een machinepark, gingen we samen aan de slag. De steen kon niet op een normale manier worden gezet gezien de hardheid van het metaal. Titanium kun je niet solderen dus werden andere verbindingstechnieken ingezet. Twee dagen lang hebben we zeer prettig en heel serieus met elkaar samengewerkt. Het was gelijk al een mooie en bijzondere samenwerking.

Bij mij zorgde dit voor emotionele verwarring, maar dat is helemaal goed gekomen. Inmiddels zijn we na al die jaren nog steeds een bijzonder en sterk team in alle opzichten!

De ring komt terug
Wat die ring met Moldaviet daarmee te maken heeft? De klant was dik tevreden en zeer verguld met het resultaat! Hij heeft de ring jarenlang met plezier gedragen. Mijn stage had ik meer dan goed afgerond en ik liet een tevreden patroon achter.

Vandaar, vele jaren later, toen de eigenaar van deze goudsmederij eens weg moest en zijn winkel voor dat weekend open wilde houden, vroeg hij mij de zaak waar te nemen. Dit was echt vele jaren later en slechts voor één dag… En toen kwam er een man binnenlopen. Hij zag mij en zei; ‘Jij bent Pauline!’. Ik beaamde dit maar gaf ook aan dat er nóg een ‘Pauline’ hier werkte en ik jarenlang niet in deze zaak was geweest. ‘Ik weet precies wie jij bent!’ zei hij met volle overtuiging en keek mij betekenisvol aan. ‘Jij hebt jaren geleden een zeer speciale ring gemaakt voor mijn broer’. En hij beschreef de ring perfect, het klopte en vol verbazing keek ik hem aan. Hij ging verder: zijn broer was helaas overleden en de bewuste ring was als erfenis bij hem terechtgekomen.

Zijn wens was steeds geweest dat deze ring weer terug zou gaan naar de ontwerpster/maker. Hij spoedde zich naar huis en met een warm gevoel nam ik niet veel later onze ring weer in mijn handen. Nog steeds volledig intact: de steen rustte nog in de rails zo vakkundig gemaakt door Jan. Nog steeds onverwoestbaar gezet door staafjes gevijld aan het titanium.

De ring wordt regelmatig getoond, maar zal nooit meer worden verkocht. Deze, onze ring staat symbool voor onze spannende, onverwoestbare en mooie relatie.

Pauline Barendse

Bibliografie
Doornbusch, E. (5 november 2021) Overzicht gastcolumns eerste jubileum 2021. hedendaagsesieraden.nl.

Links
• Wikidata

Donaties
Deze website heeft geen commercieel doel en is op persoonlijk initiatief, onafhankelijk en geheel op vrijwillige basis met minimale middelen tot stand gekomen. Wilt u dat steunen met een gift? Dat kan! U kunt uw bijdrage overmaken naar: NL27 TRIO 0781 5140 02 ten name van E. Doornbusch te Amsterdam onder vermelding van hedendaagse sieraden, ook kunt u doneren via paypal.me/hedendaagsesieraden. Giften zullen worden aangewend voor onderhoud en verbetering van de website.

Duurzaam verwijzen naar deze pagina? Gebruik dan deze link: https://hedendaagsesieraden.nl/2022/01/28/onze-ring/