Monika Brugger (Wehr (West-Duitsland), 25 december 1958) was en is onder meer actief als sieraadontwerper, installatiekunstenaar, tentoonstellingsmaker, auteur en docent. Zij woont en werkt in Frankrijk.
Biografie
Brugger is opgeleid aan de Fachhochschule für Gestaltung (1975-1977) en aan de Goldschmied und Uhrmacherschule in Pforzheim (West-Duitsland) (1977-1978). Ook studeerde zij aan de Académie des Beaux-Arts in Antwerpen (België) (1990), aan Le Arti Orafe te Florence (Italië) (1991) en aan Les Ateliers de Fontblanche te Nîmes (Frankrijk) (1991-1992). Later zette zij haar studie voort aan UNimes, Centre Universitaire de Formation et de Recherche te Nîmes (Frankrijk) (2004) en rondde zij haar studie af aan de Sorbonne te Parijs (Frankrijk) (2006).
Brugger was conservator van de tentoonstelling Un peu de la terre sur la peau, die in zes steden op drie verschillende continenten was te zien van 2010 tot en met 2013. Ook verrichte Brugger verschillende werkzaamheden voor het Musée Réattu in Arles (Frankrijk), stond zij (tijdelijk) aan het roer van diverse jeugdherbergen in Frankrijk en zat zij in de aankoopcommissie van FNAC (2007-2009).
Sieraden van Brugger vormen vaak een integraal onderdeel van kleding. Ze zijn er “nagelvast” aan bevestigd. Dit spel tussen drager en object is ontstaan mede door de sporen (gaten) die broches met een speld op kleding kunnen achterlaten. Brugger heeft echter ook broches vervaardigd die géén schade aan het textiel veroorzaken. Een voorbeeld daarvan is een broche die bestaat uit twee delen: een deel wordt aan de voorzijde van het kledingstuk bevestigd en het andere deel aan weerszijde daarvan aan de binnenkant van het kledingstuk. De voorzijde heeft een ronde concave vorm waar van achteren een ring van rubber in geduwd kan worden waarmee het sieraad wordt gefixeerd. Door aan een lint te trekken dat is bevestigd aan de ring van rubber kan het sieraad eenvoudig worden verwijderd.
Ook speelt Brugger in haar werk met het gegeven van de wisselwerking tussen drager en kledingstuk. Bijna onvermijdelijk zal de drager vlekken van bloed of zweet achterlaten. Het werk van Brugger is vaak conceptueel van karakter. Leegte en afwezigheid spelen een belangrijke rol, net als taal. Perforaties keren dan ook regelmatig terug in het werk van Brugger. De doorboringen tonen de verbintenis in haar werk tussen metaal en textiel.
Voorbeelden van deze onlosmakelijke verbondenheid zijn verder kledingstukken met opgenaaide granaten, die onmiddellijk de associatie met bloed oproepen. Ook tastte Brugger kleding aan op de plek waar broches gedragen worden (vlak onder het sleutelbeen) door middel van branden of bleken. Daarmee de suggestie gevend van een sieraad.
Sommige “losse” broches van Brugger hebben een fijn tactiel oppervlak alsof het toegepaste metaal van textiel is. Soms heeft Brugger dit bewerkstelligd door het zilver zeer fijnmazig te doorboren. Linnen, zilver, zijde, goud en granaten zijn de materialen die Brugger veelvuldig toepast in haar werk. Ze maakt onder meer gebruik van borduurtechnieken.
Vingerhoeden duiken regelmatig op in het werk van Brugger. Ze hebben niet alleen te maken met de textiele technieken die ze gebruikt, maar staan ook symbool voor handenarbeid die vooral door vrouwen werd uitgevoerd en zo nauw is verbonden met die sekse. In haar sieraden en kleding onderzoekt Brugger persoonlijke en sociale codes, ze speelt er volop mee.
In 2006 was Brugger een van de deelnemers aan het Erfurter Schmucksymposium in Erfurt (Duitsland). Zij vroeg en kreeg van alle deelnemers een kledingstuk en heeft deze ter gelegenheid van het elfde symposium bewerkt.
In maart 2020 toonde Brugger haar werk gehangen op kledingrekken in het atrium van het Institut Français te München (Duitsland). De meeste sieraden waren vast bevestigd aan de kledingstukken. Bezoekers konden de kledingstukken uit het rek nemen en bekijken.
Sieraden van Brugger werden en worden gepresenteerd door onder meer Galerie Hélène Porée en Gallery Alternatives. Brugger heeft ook sieraden ontworpen voor het label Chi ha paura…?. Voorts heeft Brugger geschreven voor onder anderen Art Jewelry Forum.
Werk in openbare collecties (selectie)
Design Museum Den Bosch, Den Bosch (Nederland)
Fondation Bernois des arts appliqués, Bern (Zwitserland)
Fonds National d’Art Contemporain (FNAC), Parijs (Frankrijk)
Musée des Arts Décoratifs (Parijs), Parijs (Frankrijk)
Musée des beaux-arts de Montréal, Montréal (Canada)
ProArtibus, Ekenäs/Tammisaari (Finland)
Rotasa Collection Trust, San Francisco (Californië, Verenigde Staten)
Schmuckmuseum Pforzheim, Pforzheim (Duitsland)
Villa Bengel, Idar-Oberstein (Duitsland)
Werk in particuliere collecties (selectie)
Noel Guyomarc’h & Stéphane Blackburn
Tentoonstellingen (selectie)
1992 – Biennale des Jeunes Créateurs de la Méditerranée, Carré Saint Anne, Montpellier (Frankrijk)
1992 – Biennale des Jeunes Créateurs de la Méditerranée, Valencia (Spanje)
1992 – Fragmente, Schmuckforum, Bazel (Zwitserland)
1992 – Métamorphoses, Galerie Chéret, Parijs (Frankrijk)
1992 – Ringfrei, Galerie Cebra, Düsseldorf (Duitsland)
1993 – Männersschmuck, Galerie SO, Freiburg (Duitsland)
1993 – Ombre et lumière, Galerie Hélène Porée, Parijs (Frankrijk)
1994 – l’Unique et le Multiple, Galerie Hélène Porée, Parijs (Frankrijk) (6 december 1994 t/m 15 januari 1995)
1994 – Rendez-vous, Galerie Ademloos, Den Haag (Nederland) (12 oktober 1994 t/m 26 november 1994)
1994 – Sign of mine, Museum für Angewandte Kunst Köln (MAKK), Keulen (Duitsland)
1994 – Tactile et fragile, Galerie Hélène Porée, Parijs (Frankrijk)
1994 – Vingt ans de bijoux contemporains, Galerie Chéret, Parijs (Frankrijk)
1995 – Duft, Galerie Schmuck Forum, Zürich (Zwitserland) (11 maart 1995 t/m 29 april 1995)
1995 – Frühlingsgeschmeide, Galerie SO, Freiburg (Duitsland)
1995 – Le bijou et le sacre, Le bijou contemporain, Carré Ste Anne, Montpellier (Frankrijk)
1995 – Schmuck, Werkstattgalerie, Berlijn (Duitsland) (18 november 1995 t/m 23 december 1995)
1995 – Tragbare Düfte, Bonn (Duitsland)
1995 – Tragbare Düfte, Wenen (Oostenrijk)
1995 – Tragbare Düfte, Zürich (Zwitserland)
1996 – Cinq bijoutiers Français, Galerie Hélène Porée, Parijs (Frankrijk)
1996 – Kunst Wien, V&V, Wenen (Oostenrijk)
1996 – Schmuck, Galerie für Schmuck, Zug (Zwitserland)
1996 – Workshop Sospel 1995, Musée d’Art Moderne et d’Art Contemporain, Nice (Frankrijk)
1997 – Portons le bijou sur la place publique, Ars Ornata Europeana, Action de rue de l’association Cinabre, Straatsburg (Frankrijk)
1998 – Halsschmuck, Kunstforum Kirchberg, Kirchberg (Zwitserland)
1998 – Jewellery Moves, National Museum of Scotland, Edinburgh (Verenigd Koninkrijk)
1998 – Jóias de Autor, Galeria Tereza Seabra, Lissabon (Portugal) (12 november 1998 t/m)
1999 – Carnets d’artistes 1: Monika Brugger, Objets pour le corps, Musée Réattu, Arles (Frankrijk)
1999 – Colectiva, Galeria Tereza Seabra, Lissabon (Portugal) (december 1999)
1999 – Schmuck ’99, Internationale Handwerksmesse, München (Duitsland)
2000 – À Tables, Parcours gastronomique, exposition dans 17 restaurants du Gard (Frankrijk)
2000 – Aus dem Garten und von anderswo, V&V, Wenen (Oostenrijk)
2000 – Bijou contemporain, Château des Planches, Saint-Maur/Indre (Frankrijk) (16 september 2000 t/m 1 oktober 2000)
2000 – Parures d’ici, parures d’ailleurs/Ornaments from there, ornaments from here: incidences, coïncidences?, MUDAC, Lausanne (Zwitserland) (4 november 2000 t/m 25 februari 2001) (reizende tentoonstelling)
2000 – Schweizer Heimarbeiten, Pasquart, Bienne (Zwitserland)
2003 – KORU 1, Lappeenranta (Finland)
2004 – L’altro intretejidos, Musée National Ethnographie et Folklorique, La Paz (Bolivia)
2004 – Landscape jewellery, Gallery Alternatives, Rome (Italië)
2004 – Silver, Galeria Sztuki w Legnicy Legnica (Polen)
2004 – Schweizer Heimarbeiten, Château du Pin, Fabras (Frankrijk)
2004 – Souviens-toi / remember, Galerie Artcore, Parijs (Frankrijk)
2004 – Un vrai bijou, Galerie Artcore, Parijs (Frankrijk)
2004 – Valuable links, Centre Céramique, Maastricht (Nederland)
2004 – Valuable links, National Gallery for Foreign Art, Sofia (Bulgarije)
2004 – Valuable links, Österreichisches Museum für Volkskunde, Wenen (Oostenrijk)
2005 – 100 Brooches, Velvet da Vinci, San Francisco (Verenigde Staten)
2005 – Au bout des doigts # acte 1, Galerie Annick Zufferey, Carouge (Zwitserland)
2005 – La chair des mots, un fil rouge dans le bijou contemporain en France, Espace Solidor, Cagnes-sur-Mer (Frankrijk)
2005 – Le corps est le paysage, Donation Mario Prassinos, Saint-Rémy-en-Provence (Frankrijk)
2005 – Made in France/Bijoux contemporains de France, Galerie Noel Guyomarc’h, Montréal (Canada)
2006 – Collect 2006, International art fair for contemporary objects, Victoria and Albert Museum, Londen (Verenigd Koninkrijk) (Gallery Alternatives)
2006 – Le fil rouge, Ekenäs/Tammisaari (Finland)
2006 – Ten Years!/Dix ans!, Galerie Noel Guyomarc’h, Montréal (Canada) (26 november 2006 t/m 28 januari 2007)
2006 – Women in Jewellery, Gallery Alternatives, Rome (Italië)
2007 – Artists in Residence 06/07, Villa Bengel, Idar-Oberstein (Duitsland) (22 mei 2007 t/m 6 juli 2007)
2007 – Collect 2007, International art fair for contemporary objects, Victoria and Albert Museum, Londen (Verenigd Koninkrijk) (Gallery Alternatives)
2007 – Metissage, a crossbreeding of contemporay art and textiles, The James H.W. Thompson Foundation, Bangkok (Thailand)
2007 – Un vrai bijou!, Château-Musée Grimaldi, Cagnes-sur-Mer (Frankrijk)
2008 – Métissage, Musée de Bourgrain-Jallieu, Bourgrain Jallieu (Frankrijk)
2009 – All good people, Villa De Bondt, Gent (België)
2009 – Also known as jewellery, Gallery Alternatives, Rome (Italië)
2009 – Au bout des doigt et autres travaux d’aiguille, Gallery Alternatives, Rome (Italië)
2009 – Biennale de la Céramique, Châteauroux (Frankrijk)
2009 – Lingam, Konstfack Skolan, Stockholm (Zweden)
2009 – Métissage, Musée de la Dentelle, Bayeux (Frankrijk)
2009 – Collect 2009, International art fair for contemporary objects, Saatchi Gallery, Londen (Verenigd Koninkrijk) (Gallery Alternatives)
2009 – Monika Brugger, Gallery Alternatives, Rome (Italië)
2010 – Also known as Jewellery, Aktueller Autorenschmuck aus Frankreich, Villa Bengel, Idar-Oberstein (Duitsland)
2010 – Lingam, Museum Catharijneconvent, Utrecht (Nederland)
2010 – Métissage, Hôtel Hèbre de Saint-Clément, Rochefort (Frankrijk)
2010 – Schmuck 2010, Internationale Handwerksmesse, München (Duitsland)
2012 – Heimat , travaux d’une orfèvre-couturière_works of a streamstress-jeweler, National Taipei University of Education, Taipei City (Taiwan)
2016 – 20/20/20, Galerie Noel Guyomarc’h, Montréal (Canada) (25 november 2016 t/m 25 februari 2017)
2017 – Medusa, Bijoux et tabous, Musée d’Art moderne de la Ville de Paris, Parijs (Frankrijk)
2018 – Parašas/Signature, Signatarų namai, Vilnius (Litouwen)
2019 – Wonderkamer II: Wouters & Hendrix, DIVA, Antwerpen (België)
2020 – Heimat ou les ritournelles, Institut Français, München (Duitsland)
2021 – Was ist Schmuck? Kreuz und Quer durch die Sammlungen, der ethnografische Nachlass Herion neu Präsentiert, Schmuckmuseum Pforzheim, Pforzheim (Duitsland) (5 december 2021 t/m)
2023 – Fliengenschmuck. Pour les précieuses presque ridicules by Monika Brugger, Galerie Noel Guyomarc’h, Montréal (Canada) (1 april 2023 t/m 13 mei 2023)
Gecureerde tentoonstellingen (selectie)
2000 – Bijou contemporain, Château des Planches, Saint-Maur/Indre (Frankrijk) (16 september 2000 t/m 1 oktober 2000) (Brune Boyer, Monika Brugger, Cathy Chotard, Sylvie Creuse, Sophie Hanagarth, Juliette Pailler, Florence Lehmann)
2010 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), Fondation Bernardaud, Limoges (Frankrijk) (16 juni 2010 t/m 16 oktober 2010)
2011 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), Museum of Arts and Design (MAD), New York (Verenigde Staten) (15 maart 2011 t/m 4 september 2011)
2011 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), New Taipei City Yingge Ceramics Museum, Taipei (Taiwan) (2011 t/m 5 februari 2012)
2012 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), CODA, Apeldoorn (Nederland) (29 september 2012 t/m 24 maart 2013)
2012 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), Musée des Arts Décoratifs (Parijs), Parijs (Frankrijk) (15 maart 2012 t/m 19 augustus 2012)
2013 – Un peu de la terre sur la peau (A Bit of Clay on the Skin: New Ceramic Jewelry), Gardiner Museum, Toronto (Canada) (16 mei 2013 t/m 11 augustus 2013)
Opdrachten (selectie)
2002 – Sieraad in oplage voor leden en donateurs van Forum für Schmuck und Design e.V.
Residencies (selectie)
2001 – Canton de Berne à Bienne/Biel (Zwitserland)
2006 – ProArtibus, Ekenäs/Tammisaari (Finland)
2006 – Villa Bengel, Idar-Oberstein (Duitsland)
Bibliografie (selectie)
Alandete, C., Bodet, F., Bontzolakis, C. Broadhead, C., Huyghe, P.D., Sabourin, F., Seigneur, F., Vigarello, G. en Weber, N. (2009) Monika Brugger Heimat. Stuttgart: ARNOLDSCHE Art Publishers. ISBN 9783897902954
Brugger, M. (2015) Rian de Jong, Found at… Made in…. Amsterdam: Rian de Jong. OCLC 933526390
Dressen, A., Heuzé, M. en Lignel, B. (2017) Medusa, Bijoux et Tabous. Parijs: Paris Musées. ISBN 9782759603473
Dressen, A., Heuzé, M. en Lignel, B. (2017) Medusa, Jewellery & Taboos. Parijs: Paris Musées. ISBN 9782759603749
Eitzenhöfer, U., Holme, A., Kollichan, E-M. en Smeets, T. (2015) 2006-2015 Artist in residence collection, Jakob Bengel-Stiftung Idar-Oberstein. Idar-Oberstein: Jakob Bengel-Stiftung. ISBN 9783981525632
Kim, E. (24 januari 2022) A Mother and Her Daughter’s Project of a Lifetime. hedendaagsesieraden.nl.
Donaties
Deze website heeft geen commercieel doel en is op persoonlijk initiatief, onafhankelijk en geheel op vrijwillige basis met minimale middelen tot stand gekomen. Wilt u dat steunen met een gift? Dat kan! U kunt uw bijdrage overmaken naar: NL27 TRIO 0781 5140 02 ten name van E. Doornbusch te Amsterdam onder vermelding van hedendaagse sieraden, ook kunt u doneren via paypal.me/hedendaagsesieraden. Giften zullen worden aangewend voor onderhoud en verbetering van de website.
Duurzaam verwijzen naar deze pagina? Gebruik dan deze link: https://hedendaagsesieraden.nl/2021/01/04/monika-brugger/
