Château Bouquetraud, bewoners en gasten

Château Bouquetraud, 2020. Foto Nana Ruegebrink, kasteel, exterieur
Château Bouquetraud, 2020. Foto Nana Ruegebrink, kasteel, exterieur
Château Bouquetraud, 2020. Foto met dank aan Nana Ruegebrink©

Bernard Laméris (1942) is kunstenaar en heeft gouden handen. Hij maakt niet alleen sieraden en sculpturen, hij restaureert ook auto’s, geweren én kastelen. In augustus (2020) was ik samen met mijn echtgenoot een week lang zijn gast op château Bouquetraud.

31 Mei 2019 werd op hedendaagsesieraden.nl een biografisch artikel over Bernard Laméris gepubliceerd. Al gauw zocht Laméris‘ dochter Gigi Laméris contact en kwam langs om kennis te maken en meer werk van haar vader te laten zien. Het klikte meteen. Gigi had documentatie meegenomen en voorzag me ook van foto’s, aan de hand waarvan ik het artikel aardig heb kunnen uitbreiden. Gigi bood mij en echtgenoot meteen een verblijf op Bouquetraud aan, het kasteel van haar ouders. Dat klonk aantrekkelijk.

Dertig jaar geleden kocht het echtpaar Anouck Bouchier en Bernard Laméris Château Bouquetraud, gelegen in het hart van Frankrijk, vlakbij de stad Bourbon. Drie kinderen groeiden er op (waaronder Gigi) en er was alle ruimte voor de artistieke bezigheden van Laméris: in een grote schuur bevindt zich een atelier voor beeldhouwwerken en in het kasteel zelf is zijn rijk geoutilleerde studio voor het fijnere (smeed)werk gesitueerd.

Bij herhaling werden we uitgenodigd op het kasteel te verblijven voor een vakantie. Het begon te dringen toen duidelijk werd dat het kasteel te koop was gezet: het is nu of nooit. En dat in coronatijd, waarin ik geen enkele aandrang voel te reizen of mensen op te zoeken na een paar zieken en doden in mijn nabije omgeving. Ik neem corona en de geldende maatregelen heel serieus.

Een week lang verbleef ik in augustus (2020) met mijn echtgenoot Coert Peter Krabbe op het kasteel. We sliepen in een kamer zo groot als een gemiddeld Amsterdams appartement. Kasteelvrouw Anouck voorzag ons de hele dag door royaal van fijne spijzen en dranken. In de salon, maar ook aan de reusachtige keukentafel werden lange gesprekken gevoerd over muziek, architectuur, artistieke vriendschappen, het kasteelleven en natuurlijk sieraden.

Bij aankomst verbleven er nog meer gasten op het kasteel, kamers genoeg immers. Dochter Gigi was er en ook haar broer met zijn gezin. Nog twee andere gasten, de jeugdige Mathilde en Johann, bleken recente opdrachtgevers van de sieraadontwerper Bernard Laméris. Als verlovingscadeau schonken de aanstaande echtelieden elkaar een spang van zilver. De halssieraden waren zeer recent voltooid en het jonge stel liep er stralend mee rond.

Ons verblijf vond plaats tijdens een hittegolf. Buiten was het bijna 40°C, voor mij te warm om te bewegen of überhaupt iets te willen. Gelukkig boden de dikke kasteelmuren enige verkoeling. Zo goed als de hele week heb ik overdag binnen gezeten in de royale salon met de luiken en ramen gesloten. Daar heb ik voor Laméris een inventaris gemaakt van de bijna 100 modellen van zijn sieraden. Zodoende kreeg ik al zijn sieraden te zien en werd daarbij overladen met foto’s, tijdschriften, tekeningen, boeken en de nodige anekdotes. Feest.

Steeds kwam er weer iets nieuws tevoorschijn, zoals uitnodigingen van een Parijse galerie voor sieraden waarvan ik nog nooit had gehoord: Marie Zisswiller. De namen van de kunstenaars op die uitnodigingen waren voor mij al even nieuw. Ook de verhalen over de bijzondere locaties waar Laméris heeft gewoond, over zijn strijd met instituties tijdens de slopende ziekte van zijn eerste vrouw en over de levenslange vriendschappen met collega kunstenaars waren geweldig om naar te luisteren.

Château Bouquetraud heeft wortels in de Middeleeuwen, maar tijdens de Franse Revolutie is het kasteel zo goed als met de grond gelijk gemaakt. Alleen de kelders, een onderaardse gang, de douve (slotgracht) en de fundamenten doorstonden de strijd. In de negentiende eeuw werd er een nieuw kasteel op de fundamenten gebouwd. Het woonoppervlak bedraagt zo’n duizend vierkante meter verdeeld over drie verdiepingen (de twee torenkamers en de kelder niet meegerekend). Buiten de sprookjesachtige situering en de smaakvolle inrichting was vooral de stilte betoverd.

Het was een van de mooiste en verrassendste vakanties die ik heb gehad.

O ja, zoals gezegd, het kasteel staat te koop.

Links
• Wikidata

Donaties
Deze website heeft geen commercieel doel en is op persoonlijk initiatief, onafhankelijk en geheel op vrijwillige basis met minimale middelen tot stand gekomen. Wilt u dat steunen met een gift? Dat kan! U kunt uw bijdrage overmaken naar: NL27 TRIO 0781 5140 02 ten name van E. Doornbusch te Amsterdam onder vermelding van hedendaagse sieraden, ook kunt u doneren via paypal.me/hedendaagsesieraden. Giften zullen worden aangewend voor onderhoud en verbetering van de website.

Duurzaam verwijzen naar deze pagina? Gebruik dan deze link:

Geef een reactie